ازرساله ی عشق ابن سینا
ازشان وقوه ی عاقله آن است که اگربه مناظرنیکوئی ظفریافت باید
اورابه چشم محبت بنگرد.هرگاه انسان دوستدار
صورحسنه ووجوه مستحسنه گردید
اگربه جهت لذت حیوانی وجنبه ی بهیمی باشدازجمله
افعال قبیح واعمال زشت وقبیح محسوب میشود.امااگردوستی او
به اعتبارجنبه ی عقلانی ووجه تجردی باشد
وسیله ایست به جهت اتصال به معشوق
حقیقی ووصول به علت اولی.
دراین صورت سزاواراست که درعداد ظرفا واهل فتوت
وعرفان شمرده شود.