معراج نامه‌ی ابن دیلاق(1)
به بهانه‌ی ادبیات متعفن!!!
معراج نامه‌ی ابن دیلاق کتابی است که درزمان رضاشاه پهلوی به چاپ رسیده وسپس چاپ آن ممنوع گردیده قصدمادرین مجال اندک معرفی شیوه ی نگارش وذوق وسلیقه‌ی نویسنده‌ی گمنام آنست به همین منظوربخش هائی ازآنراازلحظ خوانندگان میگذرانیم گذراندنی!
حکایت
سفت زنی(مردبیهمسری)راحکایت کنند که دربلای عزوبت(بی همسری-تجرد)ازدستگاه خنک ودست تنگ به فغان آمده،شکایت پیش پدربردکهعزم مزاوجت دارم تادرکناردلدارشیرین گفتاری،دامن کافی فراچنگ آورده که بیش ازاین طاقت عزبیت(بی همسری)ندارم
بیت
گاه جوانی به ساق،ساق بسائید
میل به ماکول نهندولعل بخایند (ماکول=خوردنی)
پدرگفت:ای پسراین خیال وملال ازسربدرکن وپای قناعت دردامن عزبیت کش که لذت نه به سائیدن است بلکه به خوردن وآسائیدن است.پسرگفت:ای پدردوام وبقا وتمتع ازلذایذ حقیقی مادی ومعنوی انبیا هرقوم وحکمای هرملت است درمناکحت(نکاح کردن)ومزاوجت دانسته وهرآنکس راکه مکنوحه‌ی(همسر)محبوبه نباشدهرگز خوابی آسوده نکند ولباس پاک نپوشد وطعام لذیذنبیند.
شعر
زنت بایددرخانه تاشوی
که هم به روزانیس است وهم به شب محرم
لباس پاک بپوشی خوراک پاک خوری
غمت خوردهمه گرباشدت زدوران غم
پدرگفت:ای پسرفواید مزاوجت چنانچه تو گفتی بسیاراست ولیکن مسلمِ پنج طایفه است:
بازرگانان_پااندازان_سیاستمداران_آخوندکان_ابلهان
گرعمرباقی باشد به یک یک آنها میپردازیم پرداختنی!!!
داستان زیبایی بود.
اوکی