بنابه اخبارموجودامسال هفت قلم ازآثار"صادق ِهدایت"پدرادبیات نوین ایران اجازه‌انتشارنیافت .این خبردردنیای امروزازآن جهت ازاهمیت چندانی برخوردارنیست که بسیاری ازدلباختگان ادبیات می توانندباچندکلیک ساده از طریق حعبه‌ی جادوبه هریک ازآثاروی دسترسی پیداکنند.این هفته دریغم آمدکه یکی ازشاعرانه ترین نمونه‌ی نثرفارسی معاصرراکه دربوف کورموجوداست وبعداز معجزه‌ی تجربه‌ی مرگ دختراثیری نوشته شده تقدیم نکنم
"شب پاورچین پاورچین میرفت.گویابه اندازه‌ی کافی خستگی درکرده بود،صداهای دوردست خفیف بگوش می رسید،شایدیک مرغ یاپرنده‌ی رهگذری خواب میدید،شایدگیاهامیروئیدند-دراین وقت ستاره های رنگ پریده پشت توده های ابرناپدیدمیشدند.روی صورتم نفس ملایم صبح راحس کردم ودرهمین وقت بانگ خروس ازدوربلندشد"
مثل همیشه انتخابت عالی بود
شاد باشی و سلامت
سلام
تو نیلوفر منی
حضورت همیشه گرامیست
قدم روی چشم
با ادب احترام محبت اشتیاق وعشق بیپایان